در گذشته حرکت موس از طریق یک توپ کوچک درون آن (در موسهای غلتکی) ردیابی می شد. و این بد بود زیرا ممکن بود پرز و مواد زائد بطور ناخواسته به این توپی بچسبد و دقت موس را پایین بیاورد. بنابراین موسهای نوری از راه رسیدند که از یک لامپ LED و یک دوربین کوچک برای گرفتن تصاویر از سطحی که موس بر آن حرکت می کند، استفاده می کردند. آنها بسیار بهتر بودند زیرا نیاز به موس پت را کاهش دادند. اما موسهای نوری روی هر سطحی کار نمی کردند، بنابراین در پی آنها موسهای لیزری روی کار آمدند، که بجای LED برای منعکس کردن تصاویر برای دوربین، از لیزر استفاده می کردند. لیزر قادر بود جزئیات بیشتری از میدان حرکت موس بگیرد، و از اینرو با انواع بیشتری از سطوح سازگار بود و بطور کلی نسبت به موسهای نوری دقیق تر است. موسهای نوری برای استفاده های روزمره مناسب اند، ولی همه ی موسهای پیشرفتهی امروزی که برای بازی به فروش می رسند، از تکنولوژی لیزری بهره می برند.